Istnieje kilka czynników, które mogą dyskwalifikować kobietę do porodu domowego, takie jak istniejące choroby, komplikacje ciąży, wcześniejsze operacje cesarskie, czy inne czynniki zwiększające ryzyko powikłań. Ostateczna decyzja zależy od indywidualnej oceny położnej i rodzącej.
Nie wszystkie czynniki ryzyka bezwzględnie dyskwalifikują z porodu domowego. Ważne, aby przeanalizować indywidualnie sytuację. Z niektórymi sytuacjami jesteśmy w stanie poradzić sobie w domu jednak, gdy ryzyko pojawienia się komplikacji wymagających zaawansowanej opieki medycznej jest zbyt duże – szpital staje się bardziej odpowiednim miejscem porodu.
Czynniki związane ze zdrowiem matki:
- Problemy z układem krążenia, takie jak nadciśnienie tętnicze ciążowe.
- Cukrzyca ciążowa wymagająca insulinoterapii,
- Choroby serca, nerek lub inne poważne schorzenia zdrowotne.
- Zaburzenia krzepnięcia krwi.
Czynniki położnicze:
- Ciąża mnoga (bliźniacza, potrójna itp.)
- Ciąża przed 37 i po 42 tygodniu ciąży.
- Nieprawidłowe położenie płodu (miednicowe czy położenie poprzeczne).
- Ciąża po cesarskim cięciu w poprzednich porodach.
- Wcześniejsze komplikacje podczas porodu np.: krwotok.
- Niekorzystna przeszłość położnicza
- Zbyt krótka lub długa ciąża.
- Nieprawidłowe wyniki badań prenatalnych.
Czynniki psychospołeczne:
- Brak wsparcia i zgody partnera na poród w domu ze strony partnera.
- Zdolność psychiczna matki do radzenia sobie ze stresem porodu w domu.
- Nieprawidłowe warunki mieszkaniowe lub środowisko, które nie sprzyja bezpiecznemu porodowi domowemu.
Czynniki logistyczne:
- Zbyt daleka odległość od szpitala w przypadku nagłej potrzeby transferu
- Brak dostępu do środków transportu w nagłej potrzebie.
Ważne jest, aby podjąć decyzję o rodzaju porodu we współpracy z położną uwzględniając indywidualne warunki zdrowotne i psychospołeczne kobiety.
Szczegółowa lista czynników ryzyka znajduje się w Standardzie Opieki Okołoporodowej.